Φοιτητική Αριστερή ΠΑρέμβαση: Μαΐου 2009

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Captura Linguae

Η captura linguae (κατάληψη/ αρπαγή λόγου) είναι μία προσπάθεια, έκφρασης ενός ριζοσπαστικού, εναλακτικού πολιτικού αλλά και πολιτιστικού αντιλόγου. Μία προσπάθεια που ξεκινά από αγωνιστές της Φοιτητικής Αριστερής ΠΑρέμβασης αλλά το εύρος των θεμάτων που φιλοδοξεί να πραγματεύεται ξεπερνά κατά πολύ όρια ενός φοιτητικού πολιτικοσυνδικαλιστικού μορφώματος όπως είναι ένα σχήμα της Ε.Α.Α.Κ. Η έκδοση αυτή δε διεκδικεί το αλάθητο της πολιτικής γνώμης, έχει γνώση των αντικειμενικών και υποκειμενικών ορίων της. Πιστεύει όμως στη δυνατότητα της ριζοσπαστικοποίησης κοινωνικών υποκειμένων μέσω ενός διαρκούς αδέσμευτου διαλόγου και αξιώνεται να συμμετέχει σε αυτόν.
.
.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΥΣ #1:
.
Δεκεμβριανά 2008
Εξέγερση & ιδεολογία
Κινητοποιήσεις στις φυλακές
Οι ρίζες του Παλαιστινιακού
Εκπαίδευση στον Καπιταλισμό
Φοιτητικές Εκλογές 2009
Πολιτισμός: Rock ‘n Roll (50’s)

Φοιτητικές εκλογές 2009 - Να στείλουμε μήνυμα ανυπακοής. Μήνυμα ρήξης και ανατροπής!


Και ξαφνικά η σχολή γέμισε πολύχρωμα τραπεζάκια και ψεύτικα χαμόγελα....φοιτητικές εκλογές. Εκλογές όμως που δεν μπορούν να ειδωθούν ανεξάρτητα από το κεντρικό πολιτικό φόντο. Τα ζητήματα σε τοπικό επίπεδο φαντάζουν τα μοναδικά. Όντως ζητήματα όπως το κτιριακό αποτελούν κομβικής σημασίας επίδικα για τους συλλόγους, οι οποίοι παραμένουν αδρανείς στο έλεος της στοχευμένης απραξίας από πλευράς των καθεστωτικών παρατάξεων (ΔΑΠ,ΠΑΣΠ). Ωστόσο οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται σε μια πολύ κρίσιμη πολιτική περίοδο. Γίνονται στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ο βάρβαρος χαρακτήρας της κάνει εμφανή την παρουσία του σε κάθε πτυχή της ζωής μας, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση και το κεφάλαιο εξαπολύει νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Απ’ την άλλη οι κοινωνικοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και κυρίως ο εκρηκτικός Δεκέμβρης της νεολαίας έφερε στην επιφάνεια την κοινωνική οργή και αγανάκτηση που καιρό τώρα υπόβοσκε ως αποτέλεσμα της εντεινόμενης εκμετάλλευσης και της φτώχειας, της ανεργίας και της ελαστικής απασχόλησης, του κοινωνικού αποκλεισμού και του κατασταλτικού οργίου.

Σε αυτήν την κρίσιμη πολιτική περίοδο οι φετινές φοιτητικές εκλογές αποκτούν μια ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Κάθε επιλογή αποτελεί στράτευση σε διαφορετικά πολιτικά σχέδια με βαρύνουσα σημασία για την σπουδάζουσα νεολαία και το μέλλον μας.


Στα σχέδια τους, να τους γυρίσουμε την πλάτη…

Ψήφος στη ΔΑΠ δε σημαίνει ούτε ψήφος στον παράγοντα που με κέρασε 87 σφηνάκια στην Παλιά Πόλη, ούτε ψήφος σ’ αυτόν που μου έδωσε τα σος και μου τάζει μαθήματα, ούτε ψήφος στο φίλο μου που έβαλε πρώτη φορά υποψηφιότητα και θέλει να πάρει πολλά κουκιά..
Σημαίνει ψήφος στην κυβέρνηση που δολοφονεί τα δικαιώματά μας. Η ΔΑΠ είναι ο επίσημος εκφραστής της ΝΔ στα πανεπιστήμια, και με τον πιο συνεπή τρόπο πρεσβεύει την πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας, της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας, την πολιτική του κεφαλαίου που απρόκλητα μετακυλύει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας ενώ χαρίζει δις σε τράπεζες και «Βατοπέδια».
Η ΔΑΠ δεν αποτελεί μόνο το φερέφωνο της κυβέρνησης αλλά και εχέγγυο για την προώθηση των κατευθύνσεών της μέσα στις σχολές. Είναι στήριξη της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σύμφωνα με τις επιταγές της Ε.Ε. που σκοπεύει στην διαμόρφωση ενός πανεπιστημίου προσαρμοσμένου στις ανάγκες της αγοράς, με ένα αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας και εν τέλει τη δημιουργία ενός νέου μοντέλου εργαζόμενου, ευέλικτου, αναλώσιμου, πειθήνιου. Είναι ψήφος που ισοδυναμεί με στήριγμα στην λυσσαλέα προσπάθεια για την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών. Αποτελεί χέρι βοηθείας για την ένταση της καταστολής που φτάνει σε σημείο να δολοφονήσει έναν μαθητή, αλλά και στην ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας που απρόκλητα επιτίθεται σε μια συνδικαλίστρια καθαρίστρια. Ψήφος στην κυβερνητική παράταξη σημαίνει κατάργηση του ασύλου, ποινικοποίηση των αγώνων των φοιτητών και των εργαζομένων με εκατοντάδες συλλήψεις, εκδίκαση μαθητών με τον τρομονόμο. Είναι ψήφος σε αυτούς που ευαγγελίζονται την ομαλότητα, που χτυπούν κάθε φωνή ανατροπής και ρήξης.
Τέλος, ψήφος στη ΔΑΠ είναι στήριξη στη λογική της ανάθεσης, ψήφος στο σαμποτάρισμα των γενικών συνελεύσεων, είναι ψήφος στον ατομικό δρόμο και όχι στο δρόμο των συλλογικών διεκδικήσεων.Αποτελεί ψήφο σε αυτούς που κάθε μέρα τσακίζουν με την πολιτική τους τα δικαιώματα μας σε παιδεία και εργασία.

Με διαφορετικό πρόσωπο αλλά παρόμοια πολιτική εκφράζει και η ΠΑΣΠ ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ μέσα στα Πανεπιστήμια. Ψήφος στην ΠΑΣΠ αποτελεί ψήφο στον δίδυμο πυλώνα της αστικής πολιτικής, που έμπρακτα στηρίζει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΝΔ έρχεται ως συνεχιστής μιας πολιτικής που χρόνια τώρα υπηρετεί το ΠΑΣΟΚ: είναι εκείνο που ξεκίνησε πρώτο την πολιτική της λιτότητας ,την καταπάτηση κάθε κοινωνικού δικαιώματος , την καταλήστευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων (βλέπε νόμο Ρέππα ),που πρώτο προώθησε τις ιδιωτικοποιήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ για την παιδεία κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με την αναδιάρθρωση και την πολιτική της ΕΕ, προτάσσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα εξατομικευμένα πτυχία, τις πιστωτικές μονάδες, τα επιχειρηματικά κριτήρια, την αξιολόγηση. Υποστηρίζει την κατάργηση του ασύλου (δηλώσεις Διαμαντοπούλου με αφορμή την κατάληψη στο ΑΠΘ), ψήφισε τους τρομονόμους της κυβέρνησης μαζί με την ΝΔ. Παρά την προσπάθεια να πείσει τους φοιτητές ότι διαφέρει από τη ΔΑΠ, επί της ουσίας και η ΠΑΣΠ υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα, πράγμα που φάνηκε και τις κρίσιμες στιγμές του κινήματος. Το Δεκέμβρη, την ώρα που η οργή χιλιάδων μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων ξεχυνόταν στο δρόμο, εκείνη πρότεινε ανοιχτά σχολεία και σχολές και επιστροφή στην ομαλότητα. Μάλιστα σε πολλές σχολές δε δίστασε να συναινέσει με τη ΔΑΠ σε κοινά πλαίσια σε μια συστρατευμένη προσπάθεια να αποτραπεί η κλιμάκωση του φοιτητικού κινήματος τον Ιανουάριο.

Η Αριστερά της ενσωμάτωσης και της υποταγής…Ψήφος στην ΠΚΣ αποτελεί ψήφο στην αριστερά της διαμαρτυρίας, η οποία αρνείται πιστέψει ότι οι αγώνες μπορούν να νικούν στο σήμερα και που αδυνατεί να αποκτήσει ανατρεπτική πολιτική λογική. Σημαίνει στήριξη της αριστεράς που αδυνατεί να δώσει διέξοδο μέσα από τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες, αλλά προάγει ως μόνη την εκλογική ενδυνάμωση και τη λογική της αλλαγής των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Μιας αριστεράς που κρατά επιφυλακτική και πολλές φορές καταδικαστική στάση σε κάθε αγωνιστικό ξέσπασμα που δεν ελέγχει. Στο κίνημα του Δεκέμβρη φάνηκε η υπονομευτική στάση της απέναντι στους αγώνες των φοιτητών και των μαθητών, απέχοντας από την κοινωνική έκρηξη της νεολαίας(είναι χαρακτηριστικό ότι το Δεκέμβρη όχι μόνο δεν εμφανίστηκε στις συνελεύσεις αλλά και όπου μπορούσε είτε τις έσπαγε, είτε έκλεινε τις σχολές με απόφαση της ΚΝΕ) . Στο εργατικό κίνημα το ΠΑΜΕ αν και διαχωρίζεται διακηρυκτικά από τη ΓΣΕΕ, δεν συμβάλλει στην πράξη στην ανάπτυξη και την ενδυνάμωση των εργατικών αγώνων. Η ΠΚΣ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν συνέβαλε στο μπλοκάρισμα της εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, στις πρυτανικές εκλογές καλούσε τους φοιτητές σε αποχή, στην λογική της μη εφαρμογής και απονομιμοποίησης των νόμων, και παραιτήθηκε από οποιαδήποτε προσπάθεια μπλοκαρίσματος του νόμου. Η λογική της καταγραφής ψήφων για εσωτερική κατανάλωση, φτάνει στο σημείο η κυρίαρχη καμπάνια κριτικής της να είναι τα ΕΑΑΚ. Με λογικές οχι πολιτής κριτικής, αλλά με λογικές λασπολογίας και αναντιστοιχίας της πραγματικότητας.


ΕΑΑΚ

Η ομορφιά είναι στους δρόμους,
η ελπίδα στην αριστερά της ανατροπής…

Σε αυτή λοιπόν τη φάση ψήφος στα ΕΑΑΚ αποτελεί την πιο έμπρακτη και σκληρή καταδίκη της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ,των παρατάξεων τους ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και της πολιτικής που καθημερινά δολοφονεί τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Για εμάς οι φοιτητικές εκλογές δεν πρέπει να είναι ένα πανυγηράκι των παρατάξεων. Επιδιώκουμε να είναι μια πολιτική διαδικασία στην οποία θα πάρει σάρκα και οστά αυτή η νέα ριζοσπαστικοποίηση που γεννήθηκε μέσα από τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος αλλά και του Δεκέμβρη.
Στήριξη των ΕΑΑΚ είναι στήριξη στους συλλογικούς και ανυποχώρητους αγώνες της επόμενης μέρας (κόντρα στη λογική της ανάθεσης και του ατομικού δρόμου),για ένα ριζοσπαστικό ,ανατρεπτικό φοιτητικό κίνημα που θα μπορεί να είναι και νικηφόρο. Για την ενδυνάμωση του αγώνα διαρκείας ως μοναδική απάντηση στο νόμο πλαίσιο, τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό, την αναγνώριση των ΚΕΣ, την αξιολόγηση, στη λειτουργία του πανεπιστημίου με επιχειρηματικά-ιδιωτικονομοικά κριτήρια. Για μαχητικό αγώνα που θα μπορεί να αναπτύσσεται μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και να αποκτά εκείνο το περιεχόμενο και τα χαρακτηριστικά που το καθιστούν πολιτικά επικίνδυνο.
Ψήφος στην ΕΑΑΚ είναι ψήφος στην ανεξάρτητη, επαναστατική αριστερά που τροφοδοτείται και τροφοδοτεί τα κινήματα. Στην Αριστερά που δίνει πολιτικές απαντήσεις από τη σκοπιά της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και που πιστεύει στις υλικές νίκες των αγώνων στο σήμερα. Ψήφος στην ΕΑΑΚ για να ενισχυθεί η ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική αριστερά στις μεγάλες κοινωνικές μάχες που έρχονται. Εκείνη η αριστερά που βλέπει ότι η διέξοδος βρίσκεται μέσα από την πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας, μέσα από τα μαζικά κοινωνικά κινήματα για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της πολιτικής που σήμερα προωθούν η ΝΔ ,το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ. Που θα συγκρούεται με το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής και τον αστικό συνασπισμό εξουσίας και δεν θα τρέφει αυταπάτες για μια καλύτερη διαχείριση του σημερινού βάρβαρου συστήματος εκμετάλλευσης, αλλά θα μάχεται για την ανατροπή του.
Που θα προτάσσει το να πέσει η κυβέρνηση και κάθε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής, και θα απαιτεί να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Μια αριστερά που δεν θα μένει μόνο στην αναγκαιότητα αλλά θα μπορεί να καλλιεργεί τη δυνατότητα και να ανοίγει και τους δρόμους για τις επαναστάσεις της νέας εποχής ...


ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΜΕ…
…ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!