Θερμοί Χειμώνες, κρύα αστεία...
Μετά την συντριπτική πολιτική ήττα της ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές του προηγούμενου Μάη, και του πολιτικού της κενού που ακολούθησε, στα τέλη του Αυγούστου -σε μία νεκρή για το Φοιτητικό Σύλλογο περίοδο- επιχειρεί μία φυγή προς τα εμπρός. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας έστειλαν στις 26 Αυγούστου μία επιστολή στην οποία επιφανειακά θίγουν ορισμένα ζητήματα όπως το κτιριακό και το φωτοτυπικό στην ουσία όμως επιχειρούν μόνο το ξελάσπωμα των ίδιων αλλά και κάθε γαλάζιου στελέχους της πανεπιστημιακής γραφειοκρατίας. Θέτουν άμοιρο των ευθυνών του ακόμη και τον υπουργό Παιδείας, ενώ παράλληλα αποδίδουν ακέραιη την ευθύνη σε κάθε στέλεχος που δεν ανήκει στον πολιτικό τους περίγυρο. Η θρασυδειλία τους δε σταματά εκεί αλλά ξεπερνώντας τα όρια προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τα αγωνιστικά κομμάτια του Φοιτητικού Σώματος αλλά και καθηγητές χρησιμοποιώντας υβριστικό λεξιλόγιο και δηλώνοντας ότι «εξωθούνται στο να πάρουν το νόμο στα χέρια τους»!
Αλήθεια, τι εννοούν με αυτήν τους την προειδοποίηση; Γιατί εμείς έχουμε υπ’ όψιν μας αρκετές ιστορικές στιγμές στις οποίες η Δεξιά επιχείρησε να… πάρει το νόμο στα χέρια της! Έχουμε υπ’ όψιν μας τη λευκή τρομοκρατία των μοναρχοφασιστών στα 1944 – 1946. Τις επιθέσεις από μισθωμένους τραμπούκους μαχαιροβγάλτες κατά τις δεκαετίες 1950 – 1960. Τις «εκλογές βίας και νοθείας» του 1961. Έχουμε υπ’ όψιν μας τις δολοφονίες αγωνιστών της αριστεράς, όπως ο φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας και ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης. Κορύφωση αυτής της διαδικασίας ήταν η επιβολή της χούντας των Συνταγματαρχών στις 21 Απρίλη του 1967. Αλλά οι επιθέσεις του παρακράτους της Δεξιάς δε σταμάτησαν στην μεταπολίτευση. Συνεχίστηκαν στις επόμενες δεκαετίες μέσα από τις συμμορίες των «ομάδων κρούσης» της ΟΝΝΕΔ που σε συνεργασία με ακροδεξιές οργανώσεις συνέχιζε και συνεχίζει να «παίρνει το νόμο στα χέρια της» όταν ο πολιτικός της λόγος αποδεικνύεται ανεπαρκής. Αποκορύφωμα της δράσης τους ήταν η δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από τον γραμματέα ΟΝΝΕΔ Πάτρας το Γενάρη του 1991. Αυτές τις περιπτώσεις γνωρίζουμε εμείς στις οποίες άτομα του ευρύτερου χώρου της ΔΑΠ δοκίμασαν να «πάρουν το νόμο στα χέρια τους». Τι ακριβώς εννοούν οι «συνάδελφοι» όταν γράφουν ότι εξωθούνται σε κάτι παρόμοιο;
Την ίδια μέρα κατά την οποία είχε γραφτεί η επιστολή, πραγματοποιήθηκε διάρρηξη του Πανεπιστημίου, κατά την οποία οι «άγνωστοι» δράστες δεν έκλεψαν τίποτε αλλά μόνο προξένησαν φθορές. Μάλιστα εντελώς τυχαία (sic) οι φθορές έγιναν στα γραφεία των στελεχών εκείνων που η ΔΑΠ στοχοποιούσε μέσα από την επιστολή της! Ποια είναι τελικά η σχέση της ηγεσίας της ΔΑΠ ΝΔΦΚ Ρόδου με τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της επίθεσης;
Η συγκεκριμένη επίθεση, όπως και η στοχοποίηση της κατάληψης του Παλιού Κυλικείου πέρα από τον άμεσο στόχο τους, επιχειρούν και την καταστρατήγηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, μέσα από την δυσφήμησή του. Δεν είναι άλλωστε πρωτοφανή για τα δεδομένα των πανεπιστημιακών κοινοτήτων τέτοιου τύπου προβοκάτσιες ενάντια στην μεγάλη αυτή κατάκτηση του λαϊκού κινήματος. Προβοκάτσιες που τον τελευταίο χρόνο οξύνονται και εξυπηρετούν τα συμφέροντα αυτών που θέλουν να δουν τις εταιρίες να πλουτίζουν μέσα στις σχολές και το κράτος να ολοκληρώνει τους σχεδιασμούς του για απομάκρυνση του φοιτητικού συνδικαλισμού από ριζοσπαστικές πρακτικές. Να σημειωθεί ότι η επιστολή εστάλη και στον εισαγγελέα πρωτοδικών Ρόδου, το ίδιο πρόσωπο που λίγους μήνες πριν πρότεινε την άρση του ασύλου με γελοίες αφορμές…
Ας μη ξεχνάμε ότι με την απόδοση ευθυνών στους καταληψίες του κτιρίου Δ’, η ΔΑΠ επιχειρεί να καθαρίσει με μία υπόθεση που τη βαραίνει στο έπακρο, την υπόθεση του κτιριακού προβλήματος, για το οποίο κωλυσιεργούσε όσα χρόνια αυτή ήλεγχε τους Φοιτητικούς Συλλόγους. Η κατάληψη χωρίς να στερείται ευθυνών, σε καμία περίπτωση δεν προκάλεσε το κτιριακό πρόβλημα το οποίο προϋπήρχε, αλλά το ανέδειξε στερώντας από τη Σχολή έναν από τους ελάχιστους εκμεταλλεύσιμους χώρους. Από την άλλη το κτιριακό πρόβλημα προκάλεσαν και διατηρούν αυτοί που στέκονται άπραγοι αντί να πιέσουν για την αναστήλωση του κτιρίου της 7ης Μάρτη και την ανακατάληψη των κτιριακών μονάδων του παλαιού στρατοπέδου, πρόταση την οποία υποστηρίξαμε στις Γ. Συνελεύσεις των Συλλόγων.
Γνωρίζαμε τις τακτικές που είναι ικανή να χρησιμοποιήσει η Δεξιά όταν η πολιτική της βρίσκει εμπόδιο της τις διαθέσεις των μαζών. Η χρήση παρακρατικών μεθόδων καταστολής, η δυσφήμηση του ασύλου, η προσπάθεια φίμωσης και τρομοκράτησης της ακαδημαϊκής κοινότητας θα μας βρίσκει απέναντι της σε κάθε της έκφανση. Ας είναι σίγουρος όποιοσδήποτε επιχειρεί να συγκρουστεί με τα φοιτητικά συμφέροντα ότι θα μας βρίσκει απέναντί του μέσα από τις μαζικές διαδικασίες των Φοιτητικών Συλλόγων, τις Γενικές Συνελεύσεις και τις ριζοσπαστικές αποφάσεις τους. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος. Ο δρόμος του αγώνα.
ΕΑΑΚ ΡΟΔΟΥ
Φοιτητική Αριστερή ΠΑρέμβαση
Δασκάλων Ριζοσπαστική Αριστερή ΣΥσπείρωση
Κίνηση ΑΝεξάρτητων ΑΡΙστερών ΝΗπιαγωγών
