Το κείμενο της εξόρμισης των φοιτητικών συλλόγων σε σχολεία και χώρους δουλειάς για 17 Νοέμβρη

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ!

Νοέμβρης 1973                                                                                  .

                Πριν τέσσερις δεκαετίες οι φοιτητές του Πολυτεχνείου της Αθήνας μαζί με συναδέλφους τους από άλλες Σχολές πήραν την απόφαση να συγκρουστούν με τον πιο άμεσο τρόπο με τη δικτατορία των συνταγματαρχών στοχεύοντας στην ανατροπή της. Από τις 14/11 κατέλαβαν το Πολυτεχνείο και τους γύρο δρόμους, στήνοντας ραδιοφωνικό πομπό και τυπώνοντας χιλιάδες προκηρύξεις καλούσαν το λαό της Αθήνας και ολόκληρης της Ελλάδας σε εξέγερση ενάντια στον χουντικό τύρρανο. Τα κεντρικά αιτήματά τους ήταν ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ...

                Η χούντα κατέστειλε άγρια την εξέγερση του Νοεμβρίου του ’73 με τα τανκς και πήρε στα χέρια της το αίμα δεκάδων αγωνιστών της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Χάρη στην εξέγερση του Νοέμβρη, το λαϊκό κίνημα κατάφερε να ανατρέψει τα σχέδια των Αμερικανών για ένα ομαλό πέρασμα της εξουσίας στους πολιτικούς, που θα οδηγούσε στην εγκαθίδρυση μίας ευνουχισμένης Δημοκρατίας όπως εκείνης που είχαν επιβάλει στη χώρα μας στα πέτρινα χρόνια των δεκαετιών του ‘50 και του ‘60. Ακόμη το λαϊκό κίνημα μπολιάστηκε με αγωνιστική διάθεση και θάρρος για να δώσει νέους αγώνες στα επόμενα χρόνια. Κατακτήθηκαν έτσι μία σειρά από δικαιώματα στην εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία και κατοχυρώθηκαν στην πράξη μία σειρά από ατομικές και πολιτικές ελευθερίες.

                                   .                                              Νοέμβρης  2010

                Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές και ανέβηκε ξανά στην εξουσία στηριζόμενο στη χρεοκοπία της προηγούμενης κυβέρνησης να δώσει λύση στο αδιέξοδο όπου οδηγούνταν η χώρα. Ανέβηκε υποσχόμενο ότι θα βγάλει τη χώρα από την κρίση, ότι δε θα μειώσει τους μισθούς, ότι θα λύσει το ασφαλιστικό και ότι θα παρέχει και κάποιες ελαφρύνσεις στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.

    Η κυβέρνηση αθέτησε όλες τις υποσχέσεις της. Στις 21 Απριλίου του 2010, ανήμερα της επετείου της επιβολής της χούντας των συνταγματαρχών, έθεσε τη χώρα υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού  Ταμείου, το οποίο για να δανειοδοτήσει την Ελλάδα επιβάλει συνθήκες λιτότητας στην εργαζόμενη πλειοψηφία. Μισθοί και συντάξεις μειώνονται, η φορολογία, έμμεση και άμεση αυξάνεται, οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι οδηγούνται στην ανεργία. Παράλληλα περούν το «σύμφωνο πρώτης απασχόλησης» που επιβάλει στους νέους κάτω των 25 ετών να εργάζονται με απολαβές κάτω από τα όρια του βασικού μισθού (που μετά τα νέα μέτρα δε φτάνει ούτε τα 600 ευρώ) και χωρίς πλήρη ασφάλιση! Στην εκπαίδευση επιχειρείται σήμερα η πιο σκληρή αναδιάρθρωση που έχει περάσει ποτέ το ελληνικό σχολείο και Πανεπιστήμιο. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα προσαρμόζονται βίαια στην αγορά εργασίας. Κανένας φοιτητής δε θα συμμετέχει πια στα όργανα συνδιοίκησης των σχολών και τις θέσεις τους θα αντικαταστήσουν μάνατζερ. Τα πτυχία μας καταργούνται και αντικαθίστανται από ατομικούς φακέλους προσόντων με τους οποίους πλέον ο κάθε απόφοιτος θα συνδιαλέγεται ατομικά με την εργοδοσία.

        Ακόμη προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, κηρύσσοντας παράνομες τις απεργιακές κινητοποιήσεις, χρησιμοποιώντας σκληρές μεθόδους βίας και καταστολής κάθε φορά που γίνονται πορείες στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, νομιμοποιώντας τις κάμερες παρακολούθησης, λασπολογώντας εναντίον του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Λένε ότι δε θέλουν να το καταργήσουν, μόνο να εφαρμόσουν «το νόμο». Δεν αναφέρουν όμως ότι ο νόμος – πλαίσιο για τα ΑΕΙ, που έχει αλλάξει μόλις το 2007 δεν ορίζει ότι το άσυλο προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τον ελεύθερο συνδικαλισμό κλπ. αλλά αντιθέτως το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία... Αυτή η αλλαγή σημαίνει ότι αν π.χ. οι φοιτητές μίας σχολής αποφάσιζαν μέσα από μία συνέλευση να κάνουν κατάληψη της σχολής θα θεωρούνται πλέον καταπατητές του ασύλου, αφού στερούν το δικαίωμα των καθηγητών τους να... εργάζονται. Έτσι αν εφαρμοστεί «ο νόμος» η αστυνομία θα έχει δικαίωμα να σπάσει την κατάληψη αφού οι φοιτητές θα θεωρούνται πλέον... καταπατητές του ασύλου!

                Εδώ και κάποια χρόνια είναι φανερή η προσπάθεια που γίνεται για απαξίωση της σημασίας αυτής του Πολυτεχνείου. Της προσπάθειας να παρουσιαστεί αυτό σαν ένα πυροτέχνημα κάποιων «παιδιών» απέναντι στην Απριλιανή δικτατορία και τίποτα παραπέρα. Η προσπάθεια αυτή ακόμη επεκτείνεται στο να παρουσιάζουν τους σύγχρονους αγώνες των κινημάτων στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης σαν αναχρονιστικούς και τα αιτήματά μας ουτοπικά, στην καλύτερη περίπτωση ρομαντικά.

                Βλέπουμε όμως ότι η ίδια η Ιστορία κάνει τα αιτήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και πάλι επίκαιρα. Ποιός μπορεί να πιστεύει ότι ο αγώνας για ψωμί και παιδεία δεν είναι επίκαιρος μετά από τόσα «πακέτα μέτρων» που επαναφέρουν έναν εργασιακό μεσαίωνα και μετατρέπουν τα πτυχία που με τόσους κόπους αποκτήσαμε σε κουρελόχαρτα στα πόδια της εργοδοσίας; Ποιός μπορεί να θεωρεί ότι ο αγώνας για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία δεν είναι επίκαιρος όταν η ασφάλεια και η αντιτρομοκρατική οργιάζουν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, όταν τα ΜΜΕ ελέγχονται ξεκάθαρα από τα κυβερνητικά κέντρα λασπολογώντας τα κινήματά μας και προσβάλλοντας τις κατακτήσεις μας (είτε λαϊκές όπως το άσυλο, είτε κλαδικές όπως επαγγελματικά δικαιώματα κλπ. Όταν τα οικονομικά της χώρας μας ελέγχονται από ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα που απροκάλυπτα καλούν το λαό μας να φτωχύνει για να γλιτώσουν την κρίση οι ξένοι τραπεζίτες... Ποιός τέλος μπορεί να θεωρεί ότι δεν είναι επίκαιρος ο αγώνας για λαϊκή κυριαρχία, τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει επιβάλει ένα πρόγραμμα εντελώς διαφορετικό από εκείνο στη βάση του οποίο την ψήφισε ο λαός, τσακίζοντας έτσι κάθε συλλογικό μας δικαίωμα, το οποίο κατακτήσαμε μέσα από θυσίες και αγώνες δεκαετιών. Τη στιγμή που εκβιαστικά ζητούσε την ψήφο μας στις εκλογές για να μην πάει σε πρόωρες εθνικές, τις οποίες θεωρεί σίγουρες.

                Η ώρα της ευθύνης έχει φτάσει. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αναμονές. Εμείς ως Φοιτητικοί Σύλλογοι της Πανεπιστημιακής μονάδας της Ρόδου καλούμε το Εργατικό Κέντρο της Ρόδου και τα σωματεία των εργαζομένων, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους μαθητές, να δώσουν το παρόν στις εκδηλώσεις 16 – 17 στο χώρο του Πανεπιστημίου και στην πορεία την οποία καλούν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι στις 17 Νοέμβρη, με προσυγκέντρωση στις 15:00 στο Πανεπιστήμιο. Για να αναδείξουμε την επικαιρότητα των αιτημάτων της εξέγερσης και να ορθώσουμε ενωμένοι το ανάστημά μας. Για να δείξουμε ότι η ψυχή του λαϊκού μας κινήματος είναι ζωντανή, ότι η κοινοβουλευτική δικτατορίας που μας επιβάλουν δε θα περάσει! Για να μπλοκάρουμε την επίθεση, να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους και να δικαιώσουμε τον αγώνα του Πολυτεχνείου!

Φοιτητικοί Σύλλογοι Τ.Μ.Σ – Π.Τ.Δ.Ε

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ Φ.Α.ΠΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

      ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ!

     Ο Νοέμβρης είναι πάντα ένας μήνας ιδιαίτερος. Δεν είναι μόνο οι μνήμες που ξυπνά στον κόσμο που έζησε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, άλλωστε οι μνήμες κάποτε κλείνουν τον κύκλο τους, και παίρνουν θέση στην Ιστορία. Είναι αυτό το σάλπισμα για εξέγερση, για αντίσταση και πάλη που πάντα βρίσκει νέους, εκρηκτικούς δρόμους μέσα στην επικαιρότητα και επανέρχεται στο προσκήνιο. «Εδώ Πολυτεχνείο…»

     Το μήνυμα του Πολυτεχνείου ξεφεύγει από τα όρια του «ρεαλιστικού», συμβολίζει την έκρηξη των λαϊκών προσδοκιών σε μια κορύφωση που τότε δεν μπόρεσε να ελέγξει κανείς, ούτε οι χαφιέδες της χούντας, ούτε οι επίσημες πολιτικές δυνάμεις, ακόμα και της τότε Αριστεράς. Το Πολυτεχνείο ήταν νικηφόρο όχι μόνο γιατί ο κόσμος συγκρούστηκε έμπρακτα με το καθεστώς αλλά γιατί έθεσε ζητήματα πέρα απ’αυτό, που αμφισβήτησαν την ίδια του την ύπαρξη και την πολιτική σε κάθε επίπεδο από την σκοπιά των αναγκών της νεολαίας και  των εργαζομένων.

     Φέτος το Πολυτεχνείο έρχεται σε μια περίοδο που πραγματοποιείται μια πρωτοφανής προσπάθεια αναίρεσης των κεκτημένων και δικαιωμάτων του λαϊκού κινήματος στο όνομα του χρέους και της οικονομικής κρίσης. Σε μια περίοδο που με πρόσχημα την κρίση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ,συνεχίζοντας την ίδια πολιτική με τη ΝΔ, εφαρμόζει το μνημόνιο που ψήφισε μαζί με ΛΑΟΣ και Ντόρα. Η κυβερνητική πολιτική μαζί με το ΔΝΤ φέρνουν μια σειρά μέτρων σε εκπαίδευση και εργασία που στόχο έχουν να βαθύνουν ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευση των εργαζόμενων και της νεολαίας. Είναι αυτή η περίοδος που τα αιτήματα του Πολυτεχνείου για «ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»  φαντάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ, μια περίοδος που πρέπει να σηματοδοτήσει το έναυσμα του αγώνα για διεκδίκηση των συμφερόντων του λαού και της νεολαίας

     Το μήνυμα του πολυτεχνείου υπάρχει και παραμένει και σήμερα επίκαιρο. Το μήνυμα του πολυτεχνείου αποκρυσταλλώνεται ξεκάθαρα στους αγώνες των φοιτητών, στις απεργίες των εργαζομένων, στις καταλήψεις των μαθητών, στους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες και κοινωνικές αναμετρήσεις. Αν κάτι μπορούμε να μάθουμε από εκείνον το Νοέμβρη είναι ότι οι μαζικοί και ανυποχώρητοι αγώνες μπορούν να νικούν! 37 χρόνια μετά, το φοιτητικό κίνημα οφείλει να συνεχίσει να δίνει τη μάχη υπεράσπισης και διεκδίκησης των αναγκών του και συνεχίζει να δίνει τις μάχες με άξονα το ίδιο σύνθημα: «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία»!

Για εμάς σήμερα «ΨΩΜΙ» σημαίνει:        

Να διεκδικήσουμε άμεση ανατροπή όλων των αντιλαϊκών μέτρων του Μνημονίου και συνολικά της πολιτικής του κεφαλαίου στην εργασία.Το νέο ασφαλιστικό, η κατάργηση του 13ου και 14ουμισθού, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η απελευθέρωση των απολύσεων και το Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης, το ξεπούλημα όλων των δημόσιων επιχειρήσεων και των ΔΕΚΟ (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ) και από την άλλη η αύξηση της ανεργίας και το νέο φορολογικό σύστημα (αύξηση του ΦΠΑ σε όλα τα είδη), πρέπει να αποτελέσουν κόκκινο πανί για τον εργαζόμενο κόσμο και τη νεολαία ως μελλοντικοί εργαζόμενοι. Απέναντι στην πολιτική που θα θέλει τον εργαζόμενο να δουλεύει με ακόμα πιο ελαστικούς όρους και να είναι ακόμα πιο πειθαρχημένος στις ανάγκες της εργοδοσίας το σύνθημα του Πολυτεχνείου πρέπει να μπει μπροστά και να καθοδηγήσει τους αγώνες μας.

Για εμάς σήμερα «ΠΑΙΔΕΙΑ» σημαίνει:

     Να διεκδικήσουμε άμεση απόσυρση όλων των αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων των τελευταίων χρόνων. Η κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, το «νέο» σχολείο και το νέο σύστημα πρόσβασης, ο εκπαιδευτικός Καλλικράτης με το κλείσιμο ή τη συγχώνευση  πολλών σχολείων και σχολών, η αναγνώριση των ΚΕΣ, ο νόμος για την αξιολόγηση και υποχρηματοδότηση στην εκπαίδευση, θα οδηγήσουν στην απαξίωση της. Το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων (ατομικός φάκελος προσόντων) σε συνδυασμό με τις οδηγίες της Ε.Ε (συνθήκη Μπολόνια ,ΚΕΧΑΕ με τους δύο κύκλους σπουδών) στοχεύουν στην απαξίωση των πτυχίων ,τη μετατροπή τους σε ένα ακόμα πιστοποιητικό δεξιοτήτων και την εντατικοποίηση των σπουδών μας εντείνοντας την λειτουργία με ανταποδοτικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

     Η «ΠΑΙΔΕΙΑ» δεν χωρά στην πολιτική της διαγραφής των φοιτητών, της απαξίωσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, στην ανυπαρξία φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση, μετακίνηση), της απουσίας ασύλου, του κατακερματισμού των πτυχίων, της ενίσχυσης της σύνδεσης μεταξύ έρευνας και αγοράς, του νέου νομοσχεδίου για τα ΤΕΙ. Δεν χωρά στη λογική της κατηγοριοποίησης των σχολών, στην εξατομίκευση των πτυχίων, με λίγα λόγια στην «αξιολόγηση» που φέρνει η νέα κυβέρνηση. Το αίτημα για παιδεία στο τόπο μας ζει πρώτα και κύρια στους νικηφόρους αγώνες του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος. Και το πολυτεχνείο ζει και θα ζει όσο η νεολαία θα οργανώνεται με μαζικές διαδικασίες, όσο θα παλεύει για την υπεράσπιση των συμφερόντων και των διεκδικήσεων του νεολαιίστικου κινήματος , όσο θα τολμάει να ανατρέπει τους αντεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς των κυβερνήσεων.

     Να ανατρέψουμε τα σχέδια τους για διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζομένου, πειθήνιου στις εντολές του εκάστοτε εργοδότη, πλήρως αναλώσιμου και ευέλικτου αφού το πτυχίο του θα είναι αποσυνδεδεμένο από επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, που θα διεκδικεί ατομικά (δηλαδή δε θα μπορεί να διεκδικήσει) αφού δε θα έχει αναπαραστάσεις από συλλογικές μορφές αγώνα.

Για εμάς σήμερα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» σημαίνει:

     Το δικαίωμα του λαού να παλεύει για την υπεράσπιση των συλλογικών του συμφερόντων.Σημαίνει εναντίωση με τη πολιτική που θέλει την κατάργηση του ασύλου, τον χαρακτηρισμό των απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών, τις κάμερες στις πορείες, το νέο τρομονόμο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, τη μετατροπή ολόκληρων συνοικιών σε κατεχόμενες ζώνες (αστυνομοκρατία στα Εξάρχεια),τα πογκρόμ μεταναστών (κάψιμο καταυλισμού στην Πάτρα).Σημαίνει πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς,στην αποστολή νέων στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, στον κατασταλτικό ρόλο του στρατού. Σημαίνει να φύγει τώρα το ΔΝΤ και τα μνημόνια που έφερε από την Ελλάδα, ανυπακοή σε όλες τις αντιλαϊκές οδηγίες της Ε.Ε. Το αίτημα για ελευθερία είναι ισχυρό όσο γίνεται απεργία ή κατάληψη, όσο ο λαός οργανώνεται σε συλλογικότητες, όσο παλεύουμε για τα δημοκρατικά μας δικαιώματα, όσο πάμε κόντρα στη τρομολαγνεία και την αστυνόμευση, όσο ισχυροποιούμε το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο μέσα στην κοινωνία. 

1973-2010: οι αγώνες συνεχίζονται

     Η 15η Νοέμβρη, μια μέρα μετά τις εκλογές, θα σημάνει την αρχή για νέα μέτρα στην εργασία, την αρχή της διαδικασίας της κατάθεσης και ψήφισης στη Βουλή του νέου νομοσχεδίου για την εκπαίδευση.  Η διήμερη κατάληψη του Παραρτήματος του Πανεπιστημίου 16-17 Νοέμβρη να αποτελέσει το πρώτο ραντεβού για την ανασυγκρότηση του πανεκπαιδευτικού μετώπου και του  νεολαιίστικου κινήματος απέναντι στην επίθεση που πραγματοποιείται στη νέα γενιά, το πρώτο ραντεβού για κοινό αγώνα με τον κόσμο της εργασίας.

     Πιάνοντας το του καθηγητή Ν.Τεμπονέρα, το νικηφόρο φοιτητικό κίνημα του 2006-2007, τις περσινές απεργιακές κινητοποιήσεις απέναντι στα μέτρα του ΔΝΤ με αποκορύφωμα την παλλαϊκή πορεία της 5ηςΜάη, είναι φέτος που πρέπει να αποτελέσει κόμβο που θα σημάνει το νέο γύρο αντιπαράθεσης με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης- ΔΝΤ-ΕΕ. Το πολυτεχνείο μας δείχνει το δρόμο για ένα ταξικό εργατικό κίνημα που θα παλεύει για γενικές συνελεύσεις, στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς, για ανυποχώρητους αγώνες στο δρόμο. Κόντρα στον γραφειοκρατικοποιημένο και υποταγμένο συνδικαλισμό που επιχειρεί να εκτονώσει και να ενσωματώσει τις αναπτυσσόμενες τάσεις για αγώνες, που συνθηκολογεί με την εργοδοσία, στραγγαλίζει εργατικά δικαιώματα και μισθούς στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Για ένα μαχητικό κίνημα νεολαίας που θα προτάσσει τα κοινά της συμφέροντα. Μίας νεολαίας που καλείται να εργαστεί με μισθούς πείνας, ανασφάλιστη, ελαστική, περιπλανώμενη από την ανεργία στην ημιαπασχόληση και την επανακατάρτιση.

     Απέναντι σε κάθε λογική που θα θελήσει να δει την κομματική επιβεβαίωση της και θα θελήσει να κατασκευάσει τεχνητούς διαχωρισμούς (επιτροπές αγώνα, χωροταξική διαφοροποίηση) εμείς αντιπροτείνουμε την σημασία της συσπείρωσης του φοιτητικού κινήματος γύρω από τις μάχες που έχει να δώσει. Στη λογική αυτή εμείς προτείνουμε μια πορεία και πολιτικό πλαίσιο διεκδίκησης στη βάση των αναγκών και των δικαιωμάτων μας και επομένως εναντίωσης στον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής.

 
Το πολυτεχνείο ΖΕΙ στους αγώνες του λαού και της νεολαίας!
Στις μάχες που έρχονται θα βγούμε νικητές!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :

Ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου - Καμία συμμετοχή στο στημένο διάλογο
Ανατροπή του μνημονίου και όλων των αντεργατικών μέτρων
Ανατροπή του Συμφώνου Πρώτης Απασχόλησης
Αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση - Καμία περικοπή στο όνομα της κρίσης

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ :

Ενιαία και ισχυρά πτυχία με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα πάνω σε αυτά
Ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, που μας οδήγησε στον έλεγχο του ΔΝΤ, ανατροπή κάθε επίδοξου συνεχιστή της πολιτικής αυτής
Απέμπλοκη της Ελλάδας από τον ΚΕΧΑΕ - Όχι στην αξιολόγηση των Πανεπιστημίων.
Ενιαία αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση. Καμία αναγνώριση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και των ΚΕΣ. Κατάργηση των ΙΕΚ.
Δωρεάν φοίτηση - σίτιση - στέγαση - μετακίνηση για όλους τους φοιτητές. Άμεση χορήγηση των πάσο. Όχι στην κάρτα - κουπόνι φοίτησης.
Δωρεάν συγγράμματα και σημειώσεις από το Πανεπιστήμιο σε όλα τα μαθήματα, Τερματισμός της συνεργασίας με το "University Press" για παροχή σημειώσεων.
Άμεση πρόσληψη μελών ΔΕΠ και βοηθητικού προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
Λιγότερη Δουλειά - Δουλειά για όλους με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και αύξηση των αποδοχών. Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών και σχέσεων εργασίας. Ανάκληση όλων των απολύσεων που γίνοναται στο όνομα της κρίσης!
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κατάργηση κάθε άμεσου και έμμεσου φόρου για τους εργαζόμενους
Υπεράσπιση και διεύρυνση του ασύλου σε εργασιακούς χώρους και σχολεία
Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Καμία συζήτηση για περιστολή ή περιοσρισμό του.
Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Καμία εμπλοκή του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Αυτοδιάθεση φέρνουν οι λαοί, όχι ο ιμπεριαλισμός. Καμία αλλαγή των συνόρων στην περιοχή.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ:

Πορεία του Φοιτητικού Συλλόγου την Τετάρτη 17 Νοέμβρη με κατάθεση του πλαισίου στην Περιφέρεια και κατάληξη στο Πανεπιστήμιο.
Κλειστή σχολή 16, 17 Νοέμβρη.
Νέα Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 24/11 ώρα 15.00 για τα νέα αντεκπαιδευτικά μέτρα και την επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ στα λαϊκά δικαιώματα και κεκτημένα. Καμία διεξαγωγή μαθήματος τη μέρα εκείνη μετά την έναρξη της Συνέλευσης, ώστε να διευκολυνθεί η συμμετοχή των φοιτητών στη διαδικασία.
Μαζική παράσταση στη συνάντηση που θα έχουν οι φοιτητικοί Σύλλογοι με τον αντιπρύτανη την Δευτέρα 15/7
Αποστολή της απόφασης στο Υπουργείο, την Πρυτανεία και τη Σύγκλητο.

Φοιτητική Αριστερή ΠΑρέμβαση (στο ΤΜΣ)

σχήμα της ΕΑΑΚ