Φοιτητική Αριστερή ΠΑρέμβαση: Το κείμενο της εξόρμισης των φοιτητικών συλλόγων σε σχολεία και χώρους δουλειάς για 17 Νοέμβρη

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Το κείμενο της εξόρμισης των φοιτητικών συλλόγων σε σχολεία και χώρους δουλειάς για 17 Νοέμβρη

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ!

Νοέμβρης 1973                                                                                  .


                Πριν τέσσερις δεκαετίες οι φοιτητές του Πολυτεχνείου της Αθήνας μαζί με συναδέλφους τους από άλλες Σχολές πήραν την απόφαση να συγκρουστούν με τον πιο άμεσο τρόπο με τη δικτατορία των συνταγματαρχών στοχεύοντας στην ανατροπή της. Από τις 14/11 κατέλαβαν το Πολυτεχνείο και τους γύρο δρόμους, στήνοντας ραδιοφωνικό πομπό και τυπώνοντας χιλιάδες προκηρύξεις καλούσαν το λαό της Αθήνας και ολόκληρης της Ελλάδας σε εξέγερση ενάντια στον χουντικό τύρρανο. Τα κεντρικά αιτήματά τους ήταν ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ...

                Η χούντα κατέστειλε άγρια την εξέγερση του Νοεμβρίου του ’73 με τα τανκς και πήρε στα χέρια της το αίμα δεκάδων αγωνιστών της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Χάρη στην εξέγερση του Νοέμβρη, το λαϊκό κίνημα κατάφερε να ανατρέψει τα σχέδια των Αμερικανών για ένα ομαλό πέρασμα της εξουσίας στους πολιτικούς, που θα οδηγούσε στην εγκαθίδρυση μίας ευνουχισμένης Δημοκρατίας όπως εκείνης που είχαν επιβάλει στη χώρα μας στα πέτρινα χρόνια των δεκαετιών του ‘50 και του ‘60. Ακόμη το λαϊκό κίνημα μπολιάστηκε με αγωνιστική διάθεση και θάρρος για να δώσει νέους αγώνες στα επόμενα χρόνια. Κατακτήθηκαν έτσι μία σειρά από δικαιώματα στην εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία και κατοχυρώθηκαν στην πράξη μία σειρά από ατομικές και πολιτικές ελευθερίες.
                                   .                                              Νοέμβρης  2010


                Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές και ανέβηκε ξανά στην εξουσία στηριζόμενο στη χρεοκοπία της προηγούμενης κυβέρνησης να δώσει λύση στο αδιέξοδο όπου οδηγούνταν η χώρα. Ανέβηκε υποσχόμενο ότι θα βγάλει τη χώρα από την κρίση, ότι δε θα μειώσει τους μισθούς, ότι θα λύσει το ασφαλιστικό και ότι θα παρέχει και κάποιες ελαφρύνσεις στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.

    Η κυβέρνηση αθέτησε όλες τις υποσχέσεις της. Στις 21 Απριλίου του 2010, ανήμερα της επετείου της επιβολής της χούντας των συνταγματαρχών, έθεσε τη χώρα υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού  Ταμείου, το οποίο για να δανειοδοτήσει την Ελλάδα επιβάλει συνθήκες λιτότητας στην εργαζόμενη πλειοψηφία. Μισθοί και συντάξεις μειώνονται, η φορολογία, έμμεση και άμεση αυξάνεται, οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι οδηγούνται στην ανεργία. Παράλληλα περούν το «σύμφωνο πρώτης απασχόλησης» που επιβάλει στους νέους κάτω των 25 ετών να εργάζονται με απολαβές κάτω από τα όρια του βασικού μισθού (που μετά τα νέα μέτρα δε φτάνει ούτε τα 600 ευρώ) και χωρίς πλήρη ασφάλιση! Στην εκπαίδευση επιχειρείται σήμερα η πιο σκληρή αναδιάρθρωση που έχει περάσει ποτέ το ελληνικό σχολείο και Πανεπιστήμιο. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα προσαρμόζονται βίαια στην αγορά εργασίας. Κανένας φοιτητής δε θα συμμετέχει πια στα όργανα συνδιοίκησης των σχολών και τις θέσεις τους θα αντικαταστήσουν μάνατζερ. Τα πτυχία μας καταργούνται και αντικαθίστανται από ατομικούς φακέλους προσόντων με τους οποίους πλέον ο κάθε απόφοιτος θα συνδιαλέγεται ατομικά με την εργοδοσία.


        Ακόμη προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, κηρύσσοντας παράνομες τις απεργιακές κινητοποιήσεις, χρησιμοποιώντας σκληρές μεθόδους βίας και καταστολής κάθε φορά που γίνονται πορείες στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, νομιμοποιώντας τις κάμερες παρακολούθησης, λασπολογώντας εναντίον του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Λένε ότι δε θέλουν να το καταργήσουν, μόνο να εφαρμόσουν «το νόμο». Δεν αναφέρουν όμως ότι ο νόμος – πλαίσιο για τα ΑΕΙ, που έχει αλλάξει μόλις το 2007 δεν ορίζει ότι το άσυλο προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τον ελεύθερο συνδικαλισμό κλπ. αλλά αντιθέτως το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία... Αυτή η αλλαγή σημαίνει ότι αν π.χ. οι φοιτητές μίας σχολής αποφάσιζαν μέσα από μία συνέλευση να κάνουν κατάληψη της σχολής θα θεωρούνται πλέον καταπατητές του ασύλου, αφού στερούν το δικαίωμα των καθηγητών τους να... εργάζονται. Έτσι αν εφαρμοστεί «ο νόμος» η αστυνομία θα έχει δικαίωμα να σπάσει την κατάληψη αφού οι φοιτητές θα θεωρούνται πλέον... καταπατητές του ασύλου!


                Εδώ και κάποια χρόνια είναι φανερή η προσπάθεια που γίνεται για απαξίωση της σημασίας αυτής του Πολυτεχνείου. Της προσπάθειας να παρουσιαστεί αυτό σαν ένα πυροτέχνημα κάποιων «παιδιών» απέναντι στην Απριλιανή δικτατορία και τίποτα παραπέρα. Η προσπάθεια αυτή ακόμη επεκτείνεται στο να παρουσιάζουν τους σύγχρονους αγώνες των κινημάτων στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης σαν αναχρονιστικούς και τα αιτήματά μας ουτοπικά, στην καλύτερη περίπτωση ρομαντικά.
                Βλέπουμε όμως ότι η ίδια η Ιστορία κάνει τα αιτήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και πάλι επίκαιρα. Ποιός μπορεί να πιστεύει ότι ο αγώνας για ψωμί και παιδεία δεν είναι επίκαιρος μετά από τόσα «πακέτα μέτρων» που επαναφέρουν έναν εργασιακό μεσαίωνα και μετατρέπουν τα πτυχία που με τόσους κόπους αποκτήσαμε σε κουρελόχαρτα στα πόδια της εργοδοσίας; Ποιός μπορεί να θεωρεί ότι ο αγώνας για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία δεν είναι επίκαιρος όταν η ασφάλεια και η αντιτρομοκρατική οργιάζουν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, όταν τα ΜΜΕ ελέγχονται ξεκάθαρα από τα κυβερνητικά κέντρα λασπολογώντας τα κινήματά μας και προσβάλλοντας τις κατακτήσεις μας (είτε λαϊκές όπως το άσυλο, είτε κλαδικές όπως επαγγελματικά δικαιώματα κλπ. Όταν τα οικονομικά της χώρας μας ελέγχονται από ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα που απροκάλυπτα καλούν το λαό μας να φτωχύνει για να γλιτώσουν την κρίση οι ξένοι τραπεζίτες... Ποιός τέλος μπορεί να θεωρεί ότι δεν είναι επίκαιρος ο αγώνας για λαϊκή κυριαρχία, τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει επιβάλει ένα πρόγραμμα εντελώς διαφορετικό από εκείνο στη βάση του οποίο την ψήφισε ο λαός, τσακίζοντας έτσι κάθε συλλογικό μας δικαίωμα, το οποίο κατακτήσαμε μέσα από θυσίες και αγώνες δεκαετιών. Τη στιγμή που εκβιαστικά ζητούσε την ψήφο μας στις εκλογές για να μην πάει σε πρόωρες εθνικές, τις οποίες θεωρεί σίγουρες.

                Η ώρα της ευθύνης έχει φτάσει. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αναμονές. Εμείς ως Φοιτητικοί Σύλλογοι της Πανεπιστημιακής μονάδας της Ρόδου καλούμε το Εργατικό Κέντρο της Ρόδου και τα σωματεία των εργαζομένων, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους μαθητές, να δώσουν το παρόν στις εκδηλώσεις 16 – 17 στο χώρο του Πανεπιστημίου και στην πορεία την οποία καλούν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι στις 17 Νοέμβρη, με προσυγκέντρωση στις 15:00 στο Πανεπιστήμιο. Για να αναδείξουμε την επικαιρότητα των αιτημάτων της εξέγερσης και να ορθώσουμε ενωμένοι το ανάστημά μας. Για να δείξουμε ότι η ψυχή του λαϊκού μας κινήματος είναι ζωντανή, ότι η κοινοβουλευτική δικτατορίας που μας επιβάλουν δε θα περάσει! Για να μπλοκάρουμε την επίθεση, να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους και να δικαιώσουμε τον αγώνα του Πολυτεχνείου!


Φοιτητικοί Σύλλογοι Τ.Μ.Σ – Π.Τ.Δ.Ε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου