Βρείτε τις διαφορές!!

Την ίδια στιγμή που η δημόσια και δωρεάν παιδεία στην Ελλάδα δέχεται το τελικό χτύπημα με το σχέδιο-νόμου της Διαμαντοπούλου με το οποίο όλοι ευαγγελίζονται ότι διαφωνούν, η ΔΑΠ προβαίνει σε πραγματικά ρηξικέλευθες και πρωτότυπες προτάσεις για τη «βελτίωση των ελληνικών ιδρυμάτων». Βέβαια κάτι θυμίζουν παρά το φρέσκο και δημιουργικό αέρα τους … Αντιγράφουμε απευθείας από το βιβλιαράκι με τις προτάσεις τους για την παιδεία.
1) Στηρίζουμε την απευθείας ιδιωτική χρηματοδότηση ως συμπληρωματικό μέτρο οικονομικής ενίσχυσης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Ενθαρρύνουμε τη δυνατότητα επιχειρήσεων να χρηματοδοτούν τη λειτουργία μεταπτυχιακών σπουδών με απώτερο σκοπό την αμεσότερη σύνδεση των αποφοίτων με την αγορά εργασίας.
Τα ίδια λέει και το υπουργείο, καθώς θεωρεί τις παροχές στη παιδεία περιττό έξοδο, βρίσκει τα πανεπιστήμια όμως πρόσφορο έδαφος για ξεπούλημα, αφού οι επιχειρήσεις δεν θα χαρίζουν λεφτά, αλλά θα έχουν τα δικαίωμα καθορισμού του προγράμματος σπουδών ή όποιας άλλης εκμετάλλευσης των ιδρυμάτων (και των φοιτητών ) επιθυμούν . Φαίνεται ότι και η ΔΑΠ συμφωνεί με κυβέρνηση-τρόικα και θεωρεί και αυτή ότι χρήσιμο εκπαιδευτικό ίδρυμα είναι μόνο αυτό που κρίνεται εν δυνάμει επικερδές από το κεφάλαιο.
2) Προτείνουμε ως μοντέλο ακαδημαϊκής διακυβέρνησης το εξής: i) Σύγκλητος (με αυστηρά ακαδημαϊκά καθήκοντα και επίβλεψη του 4ετούς προγραμματισμού), ii) Πρυτανικό Συμβούλιο (εκτελεστική και διοικητική διαχείριση – σύνθεση: Πρύτανης, Αντιπρυτάνεις, Εκτελεστικός Διευθυντής, εκπρόσωπος φοιτητών). Ο Εκτελεστικός Διευθυντής θα προέρχεται από την ανοιχτή αγορά με καθήκοντα οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης Προτείνουμε τη δημιουργία Συμβουλίου Στήριξης με συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό χαρακτήρα, που θα αποτελείται από εκπροσώπους του ιδρύματος, ανθρώπους της αγοράς και τοπικούς φορείς. Στόχος η διάδοση της καλής φήμης του ιδρύματος και η προσέλκυση επιπλέον εσόδων
….που μοιάζει τρομερά με τη πρόταση του υπουργείου για κατάργηση του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου και τον παραμερισμό των πρυτάνεων από μάνατζερ (εκτελεστικός διευθυντής το λέει η ΔΑΠ, μη κλέψουν και τα ονόματα...). Κοινώς πλήρης μετατροπή του πανεπιστημίου σε επιχείρηση, χωρίς την άμεση συμμέτοχη των φοιτητών μέσω μαζικών οργάνων όπως η ΓΣ αλλά υποβαθμίζεται αισθητά και ο ρόλος των καθηγητών . Το ζητούμενο πλέον δεν είναι η εκπαίδευση και η μόρφωση, αλλά άμεσα το κέρδος και έμμεσα τη παραγωγή πειθήνιων εργαζομένων, χωρίς δικαιώματα και χωρίς τρόπο να τα διεκδικήσει.
3) Πιστεύουμε για το Άσυλο πως «Οι δημόσιες αρχές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επέμβουν κάθε φορά που διαπράττονται εγκληματικές πράξεις με απλή καταγγελία». Στηρίζουμε την προστασία της διακίνησης ιδεών, διδασκαλίας και συνδικαλισμού αλλά λέμε όχι στο άσυλο ανομίας. Προτείνεται η δημιουργία Πανεπιστημιακής ομάδας που θα αναλάβει τη φύλαξη και ενημέρωση των αρχών.
Εδώ οι υπόνοιες τελειώνουν. Η ΔΑΠ στρατεύεται με ΝΔ-ΛΑΟΣ και δηλώνει ξεκάθαρα ότι πρέπει να καταργηθεί στην πράξη το άσυλο (ακόμη και αν διατηρηθεί ως νόμος) ενώ εμμέσως τοποθετεί την αστυνομία μες τις σχολές με τη δημιουργία «Πανεπιστημιακής ομάδας». Βεβαίως για τις επανειλημμένες άρσεις ασύλου ούτε κουβέντα. Τέτοια αντιπολίτευση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ιδανικός σύμμαχος κυβέρνησης-τρόικας.
Τα παραπάνω καταδεικνύουν το ρόλο που έχει η ΔΑΠ ως στρατηγικός εγγυητής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και γίνεται αντιληπτό ότι μπορεί να παίξει το ρόλο της κυβερνητικής σπουδάζουσας ακόμα κι αν δεν είναι η ΝΔ στην εξουσία. Έτσι εξηγείται και η στάση της στη σχολή μας όσον αφορά τη διεξαγωγή νέων Γενικών Συνελεύσεων για το θέμα των μέτρων της Διαμαντοπούλου. Η ΔΑΠ είναι απρόθυμη να ανοίξει αυτό το ζήτημα στις σχολές μην τυχόν αντιληφθεί το φοιτητικό σώμα ότι οι προτάσεις της συνοδεύουν άψογα τις προτάσεις του Υπουργείου.
Εμείς θα πούμε στους συναδέλφους της ΔΑΠ να μην ανησυχούν ότι είναι μόνοι τους στον «αγώνα» που ξεκίνησαν. Δίπλα τους θα βρουν και τις δυνάμεις της ΠΑΣΠ που , όπως δήλωσε ο γραμματέας ΠΑΣΠ ΤΕΙ, συμφωνεί κατά 90% με το νέο νομοσχέδιο. Μαζί τους θα έχουν και όλο το πολιτικό (και μη) κατεστημένο (κόμματα και ΜΜΕ της άρχουσας τάξης, κομμάτια του καθηγητικού σώματος) που ετοιμάζεται ήδη για την επίθεση στην εκπαίδευση αλλά και για τη συκοφάντηση των αγώνων που θα σηκώσουν ανάστημα σε αυτή την πολιτική.
Από την άλλη, εμείς καλούμε τους φοιτητές να απομονώσουν τέτοιες δυνάμεις που αφενός προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική μες στις σχολές, αφετέρου δείχνουν το δρόμο της υποταγής, αφού υποτιμούν τη δυνατότητα του φοιτητικού κινήματος να συνδεθεί με την κοινωνία και να ανατρέψει τη λαίλαπα κυβέρνησης-τρόικας-κεφαλαίου. Αυτή τη στιγμή, είναι εφικτό αλλά και αναγκαίο, οι φοιτητές να εντείνουν την πάλη τους, να συμπλεύσουν με τα αγωνιζόμενα κομμάτια των εργαζόμενων και να δώσουν πλήρη πολιτική απάντηση με κριτήριο τις ανάγκες τους και όχι τα κέρδη της εργοδοσίας.