Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα!

Στα πλαίσια της 48ωρης απεργίας 19 και 20/10 είδαμε μια πρωτοφανή μαζικότητα στις κινητοποιήσεις, την μεγαλύτερη από την εποχή της μεταπολίτευσης. Η αυταρχική κυβέρνηση και οι πολιτικές της Ε.Ε και της τρόικα, στα εργασιακά, μέσα σε μόλις δύο χρόνια έχουν καταρρίψει κάθε λαϊκό κεκτημένο που έχει κατακτηθεί μέσα από τους αιματοβαμμένους αγώνες του εργατικού κινήματος. Η απονομιμοποιημένη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασε να αγνοήσει την λαϊκή δυσαρέσκεια και να προχωρήσει στην ψήφιση του νομοσχεδίου που καταργεί τις κλαδικές συμβάσεις θέλοντας να διασπάσει το εργατικό κίνημα, στοχεύοντας στην δημιουργία εργαζομένων εγκλωβισμένων στον ατομικό δρόμο διαπραγμάτευσης με τους όρους της εργοδοσίας και προς όφελος των δανειστών μας. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων (περίπου 1.000.000 κόσμος) αμαυρώθηκαν από την δολοφονία του αγωνιστή Δημήτρη Κοτζαρίδη από την κρατική καταστολή. Η κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου προασπίζοντας ένα «κράτος δικαίου» δεν δίστασε για ακόμα μια φορά να βάψει τα χέρια της με αίμα έχοντας στο ιστορικό της ήδη άλλες τρείς δολοφονίες (τράπεζα Marfin) . Στόχος της ήταν να τρομοκρατήσει τις λαϊκές μάζες και να εντείνει τις ταξικές αντιθέσεις μεταξύ κεφαλαίου και εργαζομένων.
Εκτός από τα Ματ την εμφάνισή του έκανε και το παρακράτος το οποίο με τις γνωστές τακτικές που ακολουθεί δεν δίστασε να προβοκάρει τις κινητοποιήσεις. Προέβη σε μια χυδαία επίθεση στο μπλοκ του ΠΑΜΕ. Μεγάλος αριθμός από πέτρες, μολότοφ και κρότου λάμψης προσγειώθηκαν στους διαδηλωτές με αποτέλεσμα των τραυματισμό αρκετών. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι γνωστοί άγνωστοι στέκουν φρουροί στο πλευρό του κράτους υπερασπιζόμενοι την κρατική εξουσία έναντι των διαμαρτυρόμενων μαζών. Ο εκφοβισμός και η πειθάρχηση των αγωνιζόμενων είναι κύριος στόχος του κράτους ώστε να καταφέρνει να άγει και να φέρει τον κοινωνικό σχηματισμό κατά πως θέλει. Οι τακτικές αυτές που εφαρμόζονταν κατά κύριο λόγο σε εποχές δικτατορίας φαίνεται πως έχουν πια θέση και σε «δημοκρατικές» περιόδους.
Άξια λόγου είναι και η στάση του ΠΑΜΕ κατά τη διάρκεια περικύκλωσης της βουλής όπου ανέλαβε τον ρόλο του κηδεμόνα της διαδήλωσης, μη αφήνοντας τον υπόλοιπο όγκο των διαδηλωτών να συμμετάσχει σε αυτήν. Σε περιόδους που το εργατικό κίνημα πρέπει να δρα ενιαία το ΚΚΕ επιλέγει για άλλη μια φορά την πολιτική του απομονωτισμού αυτοπροσδιορίζοντας το ως τον κύριο εκφραστή της λαϊκής δυσαρέσκειας έναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Οι δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΠΑΜΕ ήταν πως η επίθεση κατά των συγκεκριμένων διαδηλωτών από το συνονθύλευμα αναρχο-φασιστοειδών είχε στόχο όχι τη διάσπαση των κινητοποιήσεων εν γένει αλλά συγκεκριμένα την επίθεση στο ΚΚΕ.
Απέναντι στις πολιτικές απομονωτισμού και στην ικανοποίηση κομματικών συμφερόντων είναι αναγκαία η συγκρότηση ενός ενιαίου ριζοσπαστικού εργατικού μετώπου το οποίο μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και με μόνο πρωταγωνιστή το ίδιο θα αντιπαλεύει όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές οποιασδήποτε κυβέρνησης υπερασπίζοντας και προβάλλοντας τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Σε συνδυασμό με ένα εξίσου μαχητικό νεολαιίστικο κίνημα και με αγώνα διαρκείας (κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με απεργίες, καταλήψεις, αποκλεισμούς) θα ανατρέψει κυβέρνηση, Τρόικα, ΕΕ, ΔΝΤ και θα επιβληθεί η θέληση του λαού.
ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!



Φ.Α.ΠΑ- Δ.Ρ.Α.ΣΥ- Κ.ΑΝ.ΑΡΙ.ΝΗ
ΣΧΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΑ ΕΑΑΚ ΡΟΔΟΥ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙA

Η Δ.Α.Π-Ν.Δ.Φ.Κ για άλλη μια φορα έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Κατά την διάρκεια ψηφοφορίας στην Γ.Σ του .ΤΕΠΑΕΣ και ενώ τα μέλη αλλων φοιτητικών συλλογών αποχωρούσαν από το αμφιθέατρο, μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ απείλησε και έβρισε σύντροφο από τα σχήματα των ΕΑΑΚ. Στην συνεχεία έσπρωξε συντρόφισσα, η οποία επιδίωκε να εξωμαλύνει την κατάσταση τραμπουκιζοντας την στην προσπάθειά του να την απωθήσει και να της αφαιρέσει το λόγο
Λίγες μέρες μετα από την ανάρτηση ενός κειμένου λάσπης και προσωπικών επιθέσεων προς τα σχήματα, το οποίο βρίθει από κατηγορίες για φασιστικές πρακτικές τις οποίες υποτίθεται ότι ακολουθούμε αναδεικνύεται με τον πιο ξεκάθαρό τρόπο ποιος εν τέλει είναι εκείνος ο πολιτικός χώρος που χρησιμοποιεί επι της ουσιας φασιστικές και τραμπούκικες μεθόδους.
Τέτοιου είδους ενέργειες εντάσσονται στο πλαισιο της συνολικής καταστολής που επιδιώκουν αυτην την στιγμή οι πολιτικές επιταγές που εξαργυρώνει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ απέναντι στο φοιτητικο κινημα, το οποίο παλευει για την ανατροπη του νομου – πλαισίου και την προάσπιση των λαικών κεκτημένων. Επιπλέον, σε τοπικό επίπεδο αναφορικα με το θεμα των εστιων , οπου 70 συμφοιτητές μας μένουν στο δρόμο, η ΔΑΠ εγκλωβίζει τον σύλλογο σε μία κατάσταση ανοχής και αδράνειας καταδικάζοντας τόσο αυτούς που φεύγουν όσο και αυτούς που δικαιούνται εστίες. Κάθε φωνη που τους υπενθυμίζει την στάση τους και τους εκθέτει τόσο στα πλαίσια των Γενικών Συνελεύσεων όσο και στα πλαίσια των Δ.Σ είναι ενοχλητικη και πρεπει να φημώνεται, ακόμα και με την χρήση φασιστικών πρακτικών που θυμίζουν λογικές Χούντας.
Το περιστατικό αυτό δεν είναι μεμονωμένο, ο χώρος της δεξιάς έχει υιοθετησει και στο παρελθόν πρακτικές φίμωσης κάθε ιδους αντίδρασης και ανυπακοής στις πολιτικες που εχουν οδηγήσει την κοινωνία σε κατάσταση εξαθλίωσης , πρακτικές οι οποίες ξεπερνούν τα όρια του παραπάνω τραμπουκισμού. Το βαθύ χέρι του δεξιού παρακράτους είναι αυτό που στην δεκαετία του 60 δολοφόνησε τον βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγορη Λαμπράκη, είναι το ίδιο χέρι που το 1991 μέσω των απεσταλμένων τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ έσπασε την κατάληψη σε σχολείο της Πάτρας και δολοφόνησαν τον Νίκο Τεμπονέρα, είναι οι ίδιες πρακτικές που ακολούθησε η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οπλίζοντας το χέρι του Κορκονέα απέναντι στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, το ίδιο αυτό χέρι είναι που έριξε το βιτριόλι στη συνδικαλίστρια Κούνεβα, είναι το ίδιο χέρι που εξωθεί τα παπαγαλάκια της ΟΝΝΕΔ και της Νέας Δημοκρατίας στα πανεπιστήμια να μπλοκάρουν γενικές συνελεύσεις, να προβοκάρουν καταλήψεις, να σπάνε στέκια άλλων πολιτικών χώρων και εν τέλει να τραμπουκίζουν αγωνιστές. Απέναντι σε αυτές τις πρακτικές που ακολουθεί ο χώρος της δεξιάς προβοκάροντας το ίδιο το φοιτητικό κίνημα υπερασπιζόμαστε το φοιτητικό κίνημα και δεν τρομοκρατείται από οποιαδήποτε φασιστική επίθεση εναντίων του

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ……
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ….

ΣΧΗΜΑΤΑ Ε.Α.Α.Κ ΡΟΔΟΥ
Φ.Α.ΠΑ –Δ.Ρ.Α.ΣΥ –Κ.ΑΝ.ΑΡΙ.ΝΗ

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πάντα δίπλα σου?

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για άλλη μια φορά έδειξε το αληθινό της πρόσωπο. Τη στιγμή που οι πολιτικές τις οποίες εξυπηρετούν πετούν στο δρόμο 70 φοιτητές, που έμεναν σε εστία, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ επιλέγει να μην στηρίξει την παράσταση διαμαρτυρίας στην φοιτητική μέριμνα και την κατάληψη στις εστίες, ώστε να μην ξεσπιτωθούν οι συμφοιτητές μας.
Τα γαλάζια παιδιά στο Τ.Μ.Σ ψήφισαν λευκό αναφορικά με τις παραπάνω κινητοποιήσεις, ενώ η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο Τεπαες επέλεξε να μην στηρίξει εξολοκλήρου το πλαίσιο δράσης των συλλόγων. Η αιτιολογία αυτής της στάσης ήταν οτι δεν θέλουν να γίνει Γενική Συνέλευση την Πέμπτη και οτι ζητούν αγορά εστιών ΜΟΝΟ απο ιδιώτη.
Η προβοκατόρικη στάση της ΔΑΠ, η οποία καταχραζόμενη την αυτοδυναμία της στα Δ.Σ , παρακωλύει τις δράσεις του συλλόγου, θυμίζει σε όλους λογικές της Χούντας.
Μια παράταξη η οποία έχει τοποθετήσει την πολιτική της υπόσταση στο πλευρό των δολοφώνων του Τεμπονέρα, στο πλευρό της Γιαννάκου, μία παράταξη που με τη στάση της συνηγορεί στο νόμο - πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, βρίσκεται απέναντι στα επίδικα, που το φοιτητικό κίνημα θέτει.
Υποσκάπτει τη Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση, το δικαίωμά μας στην δωρεάν σίτιση και στέγαση, είναι απέναντι στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και στις ριζοσπαστικές πρακτικές του φοιτητικού κινήματος, οι οποίες το καθιστούν νικηφόρο.


Η τρομοκρατία δεν μας σταματά....
στον δρόμο του αγώνα βαδίζουμε ξανά....



Φ.Α.Πα – Δ.Ρ.Α.Συ – Κ.ΑΝ.ΑΡΙ.ΝΗ
(σχήματα που συγκροτούν τα Ε.Α.Α.Κ. Ρόδου)