Στα πλαίσια της 48ωρης απεργίας 19 και 20/10 είδαμε μια πρωτοφανή μαζικότητα στις κινητοποιήσεις, την μεγαλύτερη από την εποχή της μεταπολίτευσης. Η αυταρχική κυβέρνηση και οι πολιτικές της Ε.Ε και της τρόικα, στα εργασιακά, μέσα σε μόλις δύο χρόνια έχουν καταρρίψει κάθε λαϊκό κεκτημένο που έχει κατακτηθεί μέσα από τους αιματοβαμμένους αγώνες του εργατικού κινήματος. Η απονομιμοποιημένη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασε να αγνοήσει την λαϊκή δυσαρέσκεια και να προχωρήσει στην ψήφιση του νομοσχεδίου που καταργεί τις κλαδικές συμβάσεις θέλοντας να διασπάσει το εργατικό κίνημα, στοχεύοντας στην δημιουργία εργαζομένων εγκλωβισμένων στον ατομικό δρόμο διαπραγμάτευσης με τους όρους της εργοδοσίας και προς όφελος των δανειστών μας. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων (περίπου 1.000.000 κόσμος) αμαυρώθηκαν από την δολοφονία του αγωνιστή Δημήτρη Κοτζαρίδη από την κρατική καταστολή. Η κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου προασπίζοντας ένα «κράτος δικαίου» δεν δίστασε για ακόμα μια φορά να βάψει τα χέρια της με αίμα έχοντας στο ιστορικό της ήδη άλλες τρείς δολοφονίες (τράπεζα Marfin) . Στόχος της ήταν να τρομοκρατήσει τις λαϊκές μάζες και να εντείνει τις ταξικές αντιθέσεις μεταξύ κεφαλαίου και εργαζομένων.
Εκτός από τα Ματ την εμφάνισή του έκανε και το παρακράτος το οποίο με τις γνωστές τακτικές που ακολουθεί δεν δίστασε να προβοκάρει τις κινητοποιήσεις. Προέβη σε μια χυδαία επίθεση στο μπλοκ του ΠΑΜΕ. Μεγάλος αριθμός από πέτρες, μολότοφ και κρότου λάμψης προσγειώθηκαν στους διαδηλωτές με αποτέλεσμα των τραυματισμό αρκετών. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι γνωστοί άγνωστοι στέκουν φρουροί στο πλευρό του κράτους υπερασπιζόμενοι την κρατική εξουσία έναντι των διαμαρτυρόμενων μαζών. Ο εκφοβισμός και η πειθάρχηση των αγωνιζόμενων είναι κύριος στόχος του κράτους ώστε να καταφέρνει να άγει και να φέρει τον κοινωνικό σχηματισμό κατά πως θέλει. Οι τακτικές αυτές που εφαρμόζονταν κατά κύριο λόγο σε εποχές δικτατορίας φαίνεται πως έχουν πια θέση και σε «δημοκρατικές» περιόδους.
Άξια λόγου είναι και η στάση του ΠΑΜΕ κατά τη διάρκεια περικύκλωσης της βουλής όπου ανέλαβε τον ρόλο του κηδεμόνα της διαδήλωσης, μη αφήνοντας τον υπόλοιπο όγκο των διαδηλωτών να συμμετάσχει σε αυτήν. Σε περιόδους που το εργατικό κίνημα πρέπει να δρα ενιαία το ΚΚΕ επιλέγει για άλλη μια φορά την πολιτική του απομονωτισμού αυτοπροσδιορίζοντας το ως τον κύριο εκφραστή της λαϊκής δυσαρέσκειας έναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Οι δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΠΑΜΕ ήταν πως η επίθεση κατά των συγκεκριμένων διαδηλωτών από το συνονθύλευμα αναρχο-φασιστοειδών είχε στόχο όχι τη διάσπαση των κινητοποιήσεων εν γένει αλλά συγκεκριμένα την επίθεση στο ΚΚΕ.
Απέναντι στις πολιτικές απομονωτισμού και στην ικανοποίηση κομματικών συμφερόντων είναι αναγκαία η συγκρότηση ενός ενιαίου ριζοσπαστικού εργατικού μετώπου το οποίο μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και με μόνο πρωταγωνιστή το ίδιο θα αντιπαλεύει όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές οποιασδήποτε κυβέρνησης υπερασπίζοντας και προβάλλοντας τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Σε συνδυασμό με ένα εξίσου μαχητικό νεολαιίστικο κίνημα και με αγώνα διαρκείας (κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με απεργίες, καταλήψεις, αποκλεισμούς) θα ανατρέψει κυβέρνηση, Τρόικα, ΕΕ, ΔΝΤ και θα επιβληθεί η θέληση του λαού.
ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!
Φ.Α.ΠΑ- Δ.Ρ.Α.ΣΥ- Κ.ΑΝ.ΑΡΙ.ΝΗ
ΣΧΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΑ ΕΑΑΚ ΡΟΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου